WSTĘP

Przedsiębiorcy w perspektywie dalszego trwania skutków pandemii widzą groźbę upadłości, nie mając świadomości i wiedzy, iż istnieją prawne instytucje, które to zagrożenie niwelują.Obecnie, monitorując sytuację, oceniamy, iż przedsiębiorcy są w fazie dokonywania ocen na ile ochrona państwa (Tarcze) zniweluje w stosunku do nich skutki kryzysu gospodarczego. Powszechnym jest pogląd (w pełni uzasadniony), iż racjonalna decyzja biznesowa – jakie podjąć działania ochronne uzależniona jest od prognozy jak długo kryzys potrwa.

Przy założeniu, iż tarcze konkretnego przedsiębiorcę w sposób istotny chronią, a kryzys nie potrwa długo – rozważania w zakresie złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, czy też wniosku o restrukturyzację pozbawione są sensu. Natomiast w sytuacji odwrotnej – przedsiębiorcy (pewnie znacząca ich część) stanie przed koniecznością  podjęcia decyzji o ochronie przed upadłością albo w sytuacji skrajnej o ogłoszeniu upadłości.

UPADŁOŚĆ

Zakładając, iż przyjęte rozwiązania ustawowe nie zniwelują zagrożenia upadłością konkretnego przedsiębiorcy koniecznym jest opisanie tematyki upadłości.

Obowiązkiem (nie prawem) przedsiębiorcy jest złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości jeżeli zaistnieją ustawowe w tym zakresie przesłanki. W wielkim uproszczeniu: podstawą upadłości jest niewypłacalność, którą ustawodawca w art. 10 i następnym prawa upadłościowego definiuje jako utracenie zdolności wykonywania przez dłużnika wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Przyjmuje się, iż taki stan rzeczy zaistnieje gdy dłużnik nie spłaca swoich wierzycieli (co najmniej dwóch) przez okres 3 miesięcy od daty wymagalności roszczeń, bądź jego majątek jest mniejszy niż jego zobowiązania pieniężne i stan taki utrzymuje się przez okres 2 lat.

Przedsiębiorca, w wypadku zdiagnozowania zaistnienia przesłanki upadłościowej (do czego jest zobowiązany), winien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości w terminie 30 dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości (niezłożenie w terminie wniosku rodzi poważne konsekwencje prawne – patrz art. 21 ust. 3 i art. 373 ust. 1 pkt 1 Prawa upadłościowego, art. 299 i 586 kodeksu spółek handlowych, art. 116 ordynacji podatkowej).

Zakładając, iż do czasu powstania ekonomicznych skutków epidemii przedsiębiorca prowadził stabilny biznes (realizował swoje wymagalne i niesporne zobowiązania) w perspektywie najbliższych kilku miesięcy nie będzie zobowiązany do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-COV-2 z dnia z dnia 16 kwietnia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 695), która znowelizowała ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych z dnia 2 marca 2020 r. poprzez dodanie art. 15 zzra przyjęła, że jeżeli podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, a stan upadłości powstał z powodu COVID -19  bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu.

Reasumując:

Do czasu odwołania stanu epidemii (i 30 dni po jego uchyleniu) jeżeli przedsiębiorca stał się niewypłacalny z powodu COVID-19, nie musi on projektować zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Może zatem trwać korzystając w większym, bądź mniejszym zakresie ze szczególnej ochrony Państwa i własnych zasobów, albo zdecydować się na restrukturyzację.

RESTRUKTURYZACJA

Ustawa z 15 maja 2015r. Prawo restrukturyzacyjne (dalej w skrócie Pr Rest) przewiduje cztery  rodzaje postępowań. Łączy je cel, który wskazał ustawodawca w art. 3 – uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika przez umożliwienie mu restrukturyzacji w drodze zawarcia układu, a w wypadku postępowania sanacyjnego – również przez przeprowadzenie działań sanacyjnych.

Co istotne, w dzisiejszej rzeczywistości, postępowania restrukturyzacyjne mogą być prowadzone wobec dłużnika zagrożonego niewypłacalnością, a nie tylko niewypłacalnego już w rozumieniu prawa upadłościowego.

I. Postępowanie o zatwierdzenie układu

W pierwszej kolejności inicjując to postępowanie dłużnik podpisuje z doradcą restrukturyzacyjnym (z listy ministerialnej), który będzie pełnił także funkcję nadzorcy układu, umowę celem przygotowania propozycji układowych, przeprowadzenia głosowania i złożenia wniosku do sądu
o zatwierdzenie układu. Po jej podpisaniu nadzorca układu sporządza plan restrukturyzacyjny. Współpracując z dłużnikiem nadzorca przygotowuje:

1)         Propozycje układowe, w których dłużnik może zaproponować wierzycielom:

– redukcję wysokości zobowiązania

– odroczenie terminu płatności

– rozłożenie spłaty na raty

 (katalog ten nie jest zamknięty). Propozycje te mogą być łączone.

Prawo restrukturyzacyjne przewiduje pomoc publiczną w wypadku gdy propozycje układowe skierowane są do wierzycieli publicznych – art. 140 i następne PrRestr. Pomoc ta nie wiąże się z obowiązkiem jej zwrotu, jest kategoryczna i ostateczna, a polegać może między innymi na redukcji zobowiązania w przyjętym w postępowaniu restrukturyzacyjnym układzie. Dotychczasowe nasze doświadczenie w tym zakresie (pomocy publicznej) przed epidemią nie było krzepiące – organy reprezentujące wierzyciela publicznego niechętnie godziły się na zawieranie układu z dłużnikami. Zaistniały obecnie stan rzeczy, podjęte przez rząd inicjatywy, szczególny klimat wspierania przedsiębiorców dają prawie pewność, iż obecnie organy te zmienią swoją praktykę w przedmiotowym zakresie.

Wyłączone są z układu (wyłączenia podstawowe)

• Wierzytelności alimentacyjne;

• Wierzytelności z tytułu ubezpieczeń społecznych w części finansowanej przez ubezpieczonego, których płatnikiem jest dłużnik;

• Wierzytelności ze stosunku pracy ;

• Wierzytelności zabezpieczonych rzeczowo (hipoteka, zastaw, zastaw rejestrowy) w ograniczonym zakresie tj. w części znajdującej pokrycie w wartości przedmiotu zabezpieczenia;

W wypadku tych dwóch ostatnich kategorii wierzytelności układ (w ich zakresie) jest dopuszczalny jeżeli wierzyciele wyrażą na to zgodę. 

Omawiane postępowanie jest dopuszczalne jeżeli wierzytelności sporne stanowią mniej niż 15 % wszystkich wierzytelności.

Dłużnik ustala tzw. dzień układowy – który musi być ustalony najpóźniej na dzień przed złożeniem wniosku o zatwierdzenie układu. Dzień układowy rozgranicza wierzytelności objęte układem i nim nieobjęte, wszystkie powstałe po dniu układowym. Tych pierwszych dłużnik nie ma obowiązku płacić – drugie zaś tak.

Głosowanie za układem- następnie dłużnik przygotowuje karty do głosowania i przesyła je wierzycielom, którzy je podpisują jeżeli aprobują propozycje układowe (głosowanie pisemne).

Przyjęcie Układu – Układ jest przyjęty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się większość wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem (większość ilościowa) mający łącznie 2/3 sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem (większość kapitałowa). Ustawa dopuszcza możliwość podziału wierzycieli na grupy interesów, wówczas głosowania odbywają się w grupach i po spełnieniu warunków przewidzianych w Pr Rest   (art. 217 ust. 3) jest możliwe przyjęcie układu mimo nieuzyskania stosownych większości w niektórych grupach interesu.

Wniosek o zatwierdzenie układu– w kolejności, w sytuacji gdy w ocenie nadzorcy układu doszło do zawarcia układu, składany jest Sądowi upadłościowemu wniosek o zatwierdzenie układu spełniający wymogi z art. 219 Pr Rest, do którego załącza się stosowne dokumenty oraz sprawozdanie nadzorcy. Prawomocne zatwierdzenie przez Sąd układu kończy postępowanie, rozpoczyna się faza wykonania układu. Wydanie postanowienia (nieprawomocnego)powoduje, iż postępowania egzekucyjne prowadzone w zakresie wierzytelności objętych układem ulegają zawieszeniu. Mogą być także uchylone zajęcia komornicze w zakresie tych wierzytelności.

Związanie układem– układ wiąże wszystkich wierzycieli, których wierzytelności objęte są układem, a zatem także tych, którzy głosowali przeciwko układowi, bądź nie głosowali w ogóle.

Uchylenie układu– w wypadku niewykonywania układu Sąd na wniosek uprawnionego podmiotu uchyla układ.

II. Przyspieszone postępowanie układowe

Wniosek – postępowanie inicjuje wniosek złożony do Sądu Upadłościowo – Restrukturyzacyjnego przez dłużnika. Wniosek między innymi winien zawierać propozycje układowe i wstępny plan restrukturyzacyjny. Sąd rozpoznaje wniosek na posiedzeniu niejawnym, wyłącznie na podstawie dokumentów dołączonych do wniosku – i winien to uczynić w terminie dwóch tygodni od złożenia wniosku. Sąd uwzględnia wniosek jeżeli ustali, iż dłużnik jest w stanie upadłościowym (stanie niewypłacalności), bądź też jest zagrożony niewypłacalnością.

Podstawowe skutki otwarcia przyspieszonego postępowania układowego:

1. Dłużnik nie ma obowiązku spłacenia wierzytelności objętych układem
2. Standardowo zarząd nad przedsiębiorstwem sprawuje dłużnik pod kontrolą nadzorcy sądowego
3. Niedopuszczalne jest, po otwarciu postępowania, dokonywanie zabezpieczeń wierzytelności objętych układem   na majątku dłużnika (między innymi hipotek, zastawu)
4. Bezskuteczne są zapisy umów łączących dłużnika uniemożliwiające lub utrudniające osiągnięcie celu postępowania (np. odstąpienie od umowy w wypadku wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego)
5. Ograniczone są możliwości potrącenia wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzycieli
6. Niedopuszczalne jest wypowiedzenie umów najmu i dzierżawy lokali bądź nieruchomości,
   w których prowadzone jest przedsiębiorstwo dłużnika – bez zgody organów postępowania restrukturyzacyjnego. Odpowiednio to dotyczy między innymi umów kredytowych, leasingowych, ubezpieczeń majątkowych
7. Z dniem otwarcia postępowania (dzień wydania postanowienia przez Sąd – nieprawomocnego) z mocy prawa ulegają zawieszeniu postępowania egzekucyjne toczące się w zakresie wierzytelności objętych układem. Sędzia Komisarz może uchylić zajęcia dokonane przez Komornika w zakresie wierzytelności objętych układem.
8. Zgodnie z ustawą z 13.7.2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy w wypadku otwarcia przez Sąd postępowania restrukturyzacyjnego przewidziane jest zaspokajanie z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych między innymi wynagrodzeń pracowników za pracę, odpraw pieniężnych, wynagrodzeń za czas urlopu wypoczynkowego i ekwiwalentu za urlop.

Przebieg postępowania (w skrócie)

W terminie dwóch tygodni od otwarcia postępowania nadzorca sądowy sporządza i składa Sędziemu Komisarzowi:

– plan restrukturyzacyjny

– spis wierzycieli (spornych wierzytelności nie może być więcej niż 15 % wszystkich wierzytelności)

Niezwłocznie po złożeniu powyższych dokumentów Sędzia Komisarz wyznacza termin Zgromadzenia Wierzycieli zawiadamiając ich o tym i doręczając propozycje układowe.

Uwagi poczynione wyżej w zakresie pkt I odnośnie:

– możliwych propozycji układowych, wierzytelności nieobjętych układem – pomocy publicznej
– podziału wierzycieli na grupy
– większości koniecznych do zawarcia układu
– większości koniecznych do zawarcia układu
– skutków zawarcia układu
– uchylenia układu

są aktualne w tym postępowaniu. Standardem jest głosownie w formie pisemnej.

III. Postępowanie układowe

Istotne różnice między przyspieszonym postępowaniem układowym, a postępowaniem układowym:

1. We wniosku o otwarcie postępowania układowego dłużnik musi uprawdopodobnić swoją zdolność do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania oraz zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania. Postępowanie to dopuszczalne jest także w wypadku gdy spornych wierzytelności jest więcej niż 15 %
2. W postępowaniu tym przewidziane jest postępowanie zabezpieczające (już po złożeniu wniosku, a przed jego rozpoznaniem)

W postępowaniu tym Sąd może:

– wyznaczyć tymczasowego nadzorcę sądowego

– zawiesić postępowania egzekucyjne (dotyczące wierzytelności objętych układem)

– uchylić w zakresie tych wierzytelności zajęcia komornicze rachunku bankowego dłużnika.

Postępowanie układowe jest bardziej sformalizowane i przewiduje dłuższe terminy instrukcyjne dokonywania pewnych czynności przez Sąd niż postępowanie przyspieszone.

Uwagi poczynione wyżej w zakresie pkt I odnośnie:

– możliwych propozycji układowych, wierzytelności nieobjętych układem – pomocy publicznej
– podziału wierzycieli na grupy
– większości koniecznych do zawarcia układu
– większości koniecznych do zawarcia układu
– skutków zawarcia układu
– uchylenia układu

są aktualne również w tym postępowaniu.

IV. Postępowanie sanacyjne

Trzy wyżej opisane postępowania nakierowane są bezpośrednio na układ (jego zawarcie).

W wypadku postępowania sanacyjnego zawarcie układu jest kwestią konieczną, ale drugorzędną (dłużnik ma na to 12 miesięcy od otwarcia postępowania). Ustawodawca w tym postępowaniu kładzie akcent na przeprowadzenie w obrębie przedsiębiorstwa dłużnika działań sanacyjnych, to jest czynności prawnych i faktycznych, które mają zmierzać do poprawy sytuacji ekonomicznej dłużnika i mają na celu przywrócenie dłużnikowi zdolności do wykonywania zobowiązań.

Postępowanie inicjuje wniosek dłużnika (możliwy jest także wniosek wierzyciela), w którym należy wykazać stan niewypłacalności (bądź zagrożenie takim stanem) oraz jak w postępowaniu układowym dłużnik winien uprawdopodobnić możliwość ponoszenia kosztów postępowania oraz spłacania zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania.

Postępowanie zabezpieczające jest możliwe analogiczne jak w postępowaniu układowym.  

Skutki otwarcia postępowania sanacyjnego są zbliżone do skutków otwarcia postępowania układowego.

Istotną i ważną kwestią różniącą te postępowania jest wpływ otwarcia postępowania sanacyjnego na stosunki pracy (zrównanie skutków otwarcia tego postępowania z ogłoszeniem upadłości) ( art. 300 PrRest).

Na podstawie art. 41 z ind 1 § 1 kodeksu pracy w razie ogłoszenia upadłości (a zatem i otwarcia postępowania sanacyjnego) nie stosuje się chroniących pracowników (ich stosunku pracy) unormowań z art. 38, 39 i 41 kp przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę.

– art. 38 – wyłączona jest konieczność konsultacji ze związkiem zawodowym;

– art. 39 – można wypowiedzieć pracownikowi umowę o pracę także w sytuacji gdy brakuje mu do osiągnięcia wieku emerytalnego 4 lata;

– art. 41 – można wypowiedzieć umowę o pracę w czasie urlopu pracownika, bądź innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy;

Dodatkowo nie stosuje się innych przepisów w zakresie ochrony pracownika przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę.

-Samo ogłoszenie upadłości (otwarcie postępowania sanacyjnego) jest wystarczającą przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę (Wyrok Sądu Najwyższego z 09.01.2001r., I PKN 171/00, OSNAPiUS 2002, Nr 16, poz. 379).

– art. 177 kp (§ 4) uchylona jest ochrona stosunku pracy w okresie ciąży i w trakcie urlopu wypoczynkowego;

– art. 196 pkt 2 kp – możliwości wypowiedzenia umowy o pracę młodocianym zawartą w celu przygotowania zawodowego;

Co istotne zgodnie z art. 36 z ind 1 § 1 KP w zw. z art. 300 PrRestr, jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony następuje z powodu otwarcia postępowania sanacyjnego, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do 1 miesiąca. W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia. Okres, za który przysługuje odszkodowanie, wlicza się pracownikowi pozostającemu w tym okresie bez pracy do okresu zatrudnienia.

Dalsze skutki otwarcia postępowania sanacyjnego.

W odróżnieniu od postępowań układowych Sąd legitymowany jest  (art. 288 ust. 2 Pr Rest) do odebrania zarządu własnego dłużnikowi i wyznaczeniu zarządcy, dając jako wyjątek prawo do pozostawienia zarządu nad przedsiębiorstwem dotychczasowemu zarządowi po spełnieniu warunków określonych w art. 288 ust. 3 Pr Rest. Praktyka wskazuje, iż Sąd zwykle tak czyni.

Otwarcie postępowania sanacyjnego wygasza prokurę i inne pełnomocnictwa udzielone przez dłużnika.

Pozostałe skutki otwarcia postępowania sanacyjnego są podobne do wyżej opisanych (w pkt II i III).

Układ jest w tym postępowaniu istotnym (i koniecznym) elementem, ale nie pierwszoplanowym. Głosowanie nad układem ma nastąpić do 12 miesięcy od otwarcia postępowania sanacyjnego.

Uwagi w zakresie układu poczynione wyżej w pkt II i III są aktualne w zakresie układu zawartego w postępowaniu sanacyjnym.

WYJŚCIE Z POSTĘPOWAŃ RESTRUKTURYZACYJNYCH

Istotną kwestią dotyczącą postępowań restrukturyzacyjnych jest możliwość ich wygaszenia w trakcie ich trwania. Wolą bowiem dłużnika, w szczególności przed zawarciem układu, może być zakończenie tego postępowania, gdy sytuacja ekonomiczna jego przedsiębiorstwa unormuje się w trakcie jego trwania, bądź też wejdą w życie dodatkowe unormowania ochronne wykluczające skorzystanie z nich w wypadku wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego.

W tym zakresie zasadnym jest poczynić dwie uwagi:

1.Do czasu rozpoznania przez Sąd wniosku o restrukturyzację (II, III, IV) można go cofnąć;

2.W trakcie trwania postępowania, po jego otwarciu dłużnik może wnieść o jego umorzenie – wymaga to zgody rady wierzycieli, a jeżeli nie jest ona powołana zgodę taką wydaje Sędzia Komisarz  (nie widzimy większych problemów, aby Sąd umorzył postępowanie
w sytuacji gdy dłużnik wykaże „że sobie radzi” bez konieczności kontynuowania postępowania restrukturyzacyjnego).

Koszty

Postępowanie o zatwierdzenie układu

1)  Koszty sądowe – opłata stała od wniosku o zatwierdzenie układu – 1.000 zł;
2) Wydatki – wynagrodzenie nadzorcy układu ustalone przez strony w umowie

Przyspieszone postępowanie układowe

1)    Koszty sądowe  – opłata stała od wniosku o otwarcie postępowania układowego – 1.000 zł
2)    Wydatki

a) Dłużnik zobowiązany jest do złożenia zaliczek (już składając wniosek) na wydatki związane z postępowaniem w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (…) – art. 230 PrRest. Zaliczka realizowana jest między innymi na koszty ogłoszeń, wynajęcie sali na Zgromadzenie Wierzycieli, koszty doręczeń.

b) wynagrodzenie Nadzorcy Sądowego (według zasad wskazanych w art. 42 PrRest).

Postępowanie układowe

1)    Koszty sądowe – jak wyżej
2)   Wydatki

a) Sąd może żądać od dłużnika zaliczki na wydatki postępowania o otwarcie postępowania układowego, w tym na wynagrodzenie tymczasowego nadzorcy sądowego. To zwykle kwota między 3.000 – 5.000 zł (art. 267 PrRest).

b) wynagrodzenie nadzorcy sądowego (wg zasad wskazanych w art. 42 PrRest).

Postępowanie sanacyjne

1)    Koszty sądowe – jak wyżej
2) Wydatki

a)    zaliczka na koszty postępowania, tak jak wyżej w pkt ad. III 2. a

b)    wynagrodzenie zarządcy (zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 55 Pr Rest)

Podstawowe korzyści postępowań restrukturyzacyjnych oraz ich konsekwencje

Istotnych jest pięć korzyści wynikających z wszczęcia postępowań restrukturyzacyjnych

1. Zwolnienie dłużnika z obowiązku wykonywania zobowiązań podlegających układowi .
2. Zawieszenie egzekucji i możliwość uchylenia zajęć komorniczych (dotyczy wierzytelności objętych układem i powstałych przed dniem układowym (w postępowaniu I) i otwarciem pozostałych postepowań restrukturyzacyjnych).
3. Rekonstrukcja zobowiązań dłużnika poprzez zawarcie układu.
4. Skorzystanie z wsparcia Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych .
5. Zniwelowanie ochrony stosunków pracy w wypadku otwarcia postępowania sanacyjnego.

Skutki negatywne

Tarcze antykryzysowe Covid – 19

Zgodnie z art. 2 ust. 3  ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-COV-2 z dnia z dnia 16 kwietnia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 695)- Tarcza 2  (Ustawa weszła w życie 18.04.2020r.) nie stosuje się do przedsiębiorców, wobec których ogłoszono upadłość, oraz przedsiębiorców, wobec których otwarte zostało postępowanie restrukturyzacyjne. W przypadku przedsiębiorców, względem których złożono wnioski w postępowaniach, o których mowa w zdaniu pierwszym, do czasu ich prawomocnego rozpatrzenia procedura udzielenia wsparcia określona w ustawie ulega zawieszeniu.

Ustawodawca zatem wprowadza alternatywę – albo korzyść z ustawy tej płynąca albo korzyści z zawarcia układu w postępowaniu restrukturyzacyjnym, tyle tylko, iż wyłączenie to nie dotyczy postępowania o zatwierdzenie układu , w którym Sąd nie otwiera w ogóle tego postępowania, a wyłącznie zatwierdza, zawarty przez dłużnika z jego wierzycielami układ.

W dzisiejszej rzeczywistości (stan epidemii) rekomendujemy dwa postępowania restrukturyzacyjne : postępowanie o zatwierdzenie układ i postępowanie sanacyjne zastrzegając, iż wybór optymalnego narzędzia restrukturyzacyjnego zależny jest od zdiagnozowania sytuacji każdej firmy indywidualnie.

opracował: radca prawny Jerzy Paskart

Pozostajemy do Państwa dyspozycji i zachęcamy do kontaktu.

Kontakt